...just like any other human beings that exist in this world...
well, masayang maging commoner... yet sometimes it really sucks. it's been so long bago ko narealize... na isa lang ako sa majority na nagcocommute araw-araw, kumakain three times a day... neither rich nor poor... nagiging above average, but a person without a piece of best... haay. in other words, AVERAGE.
lalo kong nakita ang definition ng commoner in this college years. seeing myself in a world na puno ng mga geeks, sometimes I'm doubting kung nakapasa ba talaga ako sa university na pinapasukan ko... but since God let that happen, I believe that I have the guts... :))
siguro kasalanan ko rin kung bakit nagkaganito. marahil, kakulangan ko na rin bilang isang tao. they say that I haven't given my best... (or maybe they cannot just appreciate it). on one side, maganda siya, kasi hindi ka pinagkakaguluhan ng tao at kalevel mo ang majority. pero kung tutuusin, mahirap umalis ang isang commoner sa pagiging "common." hindi ka mapapansin, at mas pinapahalagahan ng madla ang may pera, karangyaan, talento at kasikatan...
at minsan, mahirap para sa akin ang sagutin ang mga tanong na "sino ako?" "...may talent ba ako?" ni ang interest ko hindi ko madefine kung saan talaga... ako kasi yung taong hindi nakaconcentrate sa isang area... at iyon marahil ang dahilan kung bakit wala pa akong nakukuhang achievement award na "best in blah...." ever since.
masakit lang talaga na tanggaping...
Life is simply unfair...
12102009
awww
ReplyDeletetrue.
being a commoner sucks sometimes pero pag iniisip ko kung anung klaseng buhay meron ung mga taong above average, nafefeel ko na satisfied ako. :D